هنر

توي پرونده  جلوي قسمت  شغل  نوشته بودم : نويسنده!   (چه جسارتي!!!)

دكتر دندانپزشك وقتي ديد ، پرسيد: چي مي نويسيد خانم عبدي؟

گفتم: داستان خردسال ،كودك ،نوجوان  .

گفت : منم سال ها قبل تصويرگر بودم.

با تعجب پرسيدم : چه طور تونستيد وارددنياي هنر بشيد و اونو رها كنيد؟

با خودم گفتم: خب حق داره !مدير مجموعه ،مدام در سفر ايران و خارج ،مطالعه ،ثروت .....

كمي فكر كرد و گفت: خودم هم خيلي دلم مي خواهد دوباره كار را شروع كنم.

...

و بعد سفارش  تصويرگري دادم و پذيرفتند.

خلاصه هنر يه همچين چيزيه ....